Grass snake - Natrix natrix cypriaca (Linnaeus, 1758) Νερόφιδο - Cyprus

ENDEMIC SUBSPECIES OF CYPRUS

The grass snake (Natrix natrix), sometimes called the ringed snake or 'water snake', is a Eurasian non-venomous snake. It is often found near water and feeds almost exclusively on amphibians.

The grass snake is typically dark green or brown in colour with a characteristic yellow collar behind the head, which explains the alternative name ringed snake. The colour may also range from grey to black, with darker colours being more prevalent in colder regions, presumably owing to the thermal benefits of being dark in colour. The underside is whitish with irregular blocks of black, which are useful in recognizing individuals. In Great Britain, the grass snake is the largest reptile, reaching up to 190 centimetres (6 ft 3 in) total length, though such large specimens are rare. Females are considerably larger than males, typically reaching a size of 90–110 centimetres (2 ft 11 in–3 ft 7 in) when fully grown. Males are approximately 50 centimetres (20 in) shorter and significantly smaller in girth. Weight is about 240 grams (8 oz). Since the colour of its collar is often pale yellow to white in the Balkans region, the name for this snake in Serbo-Croatian language isbelouška/bjelouška, which means white-eared snake.

The grass snake is widely distributed in mainland Europe, ranging from mid Scandinavia to southern Italy. It is also found in Middle East and northwestern Africa. British grass snakes belong to the subspecies N. n. helvetica.

This species is one of only three snakes to occur in Great Britain, and is distributed throughout lowland areas of England and Wales; it is almost absent from Scotland and is not found in Ireland, which has no native snakes.

Grass snakes prey mainly on amphibians, especially the common toad and the common frog, although they may also occasionally eat ants. Captive snakes have been observed taking earthworms offered by hand, but dead prey items are never taken. The snake will search actively for prey, often on the edges of water, using sight and sense of smell (using Jacobson's organ). They consume prey live without using constriction

.Grass snakes are strong swimmers and may be found close to fresh water, although there is evidence individual snakes often do not need bodies of water throughout the entire season.

The preferred habitat appears to be open woodland and "edge" habitat, such as field margins and woodland borders, as these may offer adequate refuge while still affording ample opportunity for thermoregulation through basking. Pond edges are also favoured and the relatively high chance of observing this secretive species in such areas may account for their perceived association with ponds and water.

Grass snakes, as with most reptiles, are at the mercy of the thermal environment and need to overwinter in areas which are not subject to freezing. Thus, they typically spend the winter underground where the temperature is relatively stable. From Wikipedia, the free encyclopedia

ΚΥΠΡΙΑΚΌ ΝΕΡΌΦΙΔΟ NATRIX-NATRIX CYPRIACA

Στη Λίμνη Παραλιμνίου ενδημεί το σπανιότατο είδος κυπριακού νερόφιδου natrix-natrixcypriaca. Πρόκειται για ένα είδος που απειλείται με εξαφάνιση. Η αποξήρανση της λίμνης, τα τοξικά απόβλητα που πετιούνται στο κανάλι, η συρρίκνωση της βιοποικιλότητας, η μείωση της πανίδας και της ορνιθοπανίδας της λίμνης, όλα αυτά ήταν και είναι ανασταλτικός παράγοντας για την αποικία των νερόφιδων της Λίμνης Παραλιμνίου. Παρόλα αυτά κατάφερε να επιβιώσει και σήμερα ένας μεγάλος αριθμός, ο μεγαλύτερος στην Κύπρο εντοπίζεται στην λίμνη. Αυτό οφείλεται στις ικανότητες που έχουν τα φίδια και γενικότερα τα ζώα να προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες και να επιβιώνουν. Σίγουρα το νερόφιδο αυτό παλεύοντας με την πείνα και το θάνατο εξελίχθηκε σε ένα καινούριο είδος ανώτερο από το προηγούμενο και κατάφερε να επιβιώσει.

Ο μεγαλύτερος και θανάσιμος κίνδυνος για το κυπριακό νερόφιδο natrix-natrix cypriaca ήταν και είναι η αποξήρανση του συγκεκριμένου υδροβιότοπου. Η επιβίωση του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι το κανάλι από το οποίο εισρέουν οι τεράστιοι όγκοι νερού στη λίμνη ποτέ δεν στερεύει και δεύτερον στο ότι δυτικά της λίμνης στην τοποθεσία «Λούκκοι» συγκρατούνται καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου τεράστιοι όγκοι νερού. Το νερό του καναλιού και το νερό των «Λούκκων» αποτελούν τον φυσικό χώρο του νερόφιδου, μέσα στον οποίο κινείται και βρίσκει την τροφή του.

Το νερόφιδο εντοπίστηκε στο νησί μας το 1787. Πρόκειται για υποείδος (υβρίδιο) και αυτό οφείλεται ίσως στην απομόνωση του στο νησί.

Χαρακτηριστικά: Έχει μήκος περίπου ένα μέτρο. Τα θηλυκά νερόφιδα γίνονται μεγαλύτερα. Το συναντάμε σε τρεις χρωματισμούς: α) Το γκριζοπράσινο που είναι το πιο συνηθισμένο, β) το κηλιδωτό (picturata) και γ) το μαυριδερό. Είναι μη δηλητηριώδες και αμύνεται εκκρίνοντας δύσοσμο υγρό από τους πρωκτικούς αδένες. Αναπαράγεται τον Μάιο μέχρι το Σεπτέμβρη και γεννάει 4 μέχρι 10 αυγά. Τρέφεται με βατράχια, φρύνους, σαύρες και ψάρια. Καταπίνει το φαγητό του εξαρθρώνοντας την κάτω σιαγόνα του. Κινδυνεύει από τους ανθρώπους που το σκοτώνουν από άγνοια επειδή το φοβούνται. Απολιθώματα του κυπριακού νερόφιδου natrix- natrix cypriaca βρέθηκαν στον Αετόκρεμμο της Λεμεσού (ηλικίας 10.000 χρόνων). Πηγή Δήμος Παραλιμνίου.

Ιδιαίτερη Προστασία:
Ενδημικό υποείδος της Κύπρου
Είδος Προτεραιότητας
Αυστηρή προστασία από Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43/ΕΚ
Αυστηρή προστασία από τον Κυπριακό Νόμο 153(Ι)2003

 Photos by George Konstantinou