European green toad (Bufo viridis) Πράσινος Φρύνος - Cyprus

The European green toad or Egyptian green toad (Bufo viridis) is a species of toad found in
 mainland Europe, and Egypt. They live in many areas, including steppes, mountainous areas, semi-deserts, and urban areas. They comprise at least 12 major evolutionary lineages, and there are variations in the colors and patterns of these toads across their range. The spots on their backs are usually anything from green to dark brown and sometimes red spots appear, too. Most toads have white or very lightly colored stomachs.
European green toads will change their colour in response to heat and light changes, but to a greater degree than others. Female toads are larger than males and can lay 9,000 to 15,000 eggs at a time. They can reach a maximum size of 6 inches, but growth to this size is rare.
The toads eat a variety of insects and invertebrates, mainly crickets, meal worms, small butterflies, earthworms, moths, beetles and caterpillars.
European green toads require minimal care space. Like other toads, enjoy hiding and should be provided with decor to allow for this.Peat moss is another great accent to their environment, as it not only provides a hiding space but also helps keep humidity levels up.

Πράσινος Φρύνος

Πλήρες όνομα: Bufotes viridis (Laurenti, 1768)

Πρόκειται για νυχτόβιο είδος το οποίο δραστηριοποιείται από την δύση του ήλιου μέχρι την αυγή. Κατά τη διάρκεια της ημέρας παραμένει κρυμμένο σε προστατευμένες θέσεις σε τρύπες στο έδαφος ή κάτω από πέτρες. Σε αντίθεση με τα άλλα δύο είδη βατράχων που εντοπίζονται στο νησί, ο πράσινος φρύνος είναι αρκετά ανθεκτικός σε παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας.

Περιγραφή:    Αμφίβιο μεσαίου μεγέθους με μήκος σώματος που μπορεί να φτάσει τα 12cm. Φέρει στην επιφάνεια του δέρματος πολλά επάρματα και οι παρώτιοι αδένες είναι πολύ καλά ανεπτυγμένοι και εξέχουν από το κεφάλι. Η ραχιαία και η πλευρική περιοχή του σώματος διαθέτει γκρίζο προς λαδί χρώμα στο οποίο εντοπίζονται πολλές σκούρες λαδί κηλίδες και πορτοκαλί στίγματα. Η κοιλιακή περιοχή διαθέτει συνήθως ανοικτό γκρίζο χρώμα.

Ενδιαίτημα:
    Ευρεία εξάπλωση στο νησί, χωρίς ιδιαίτερη προτίμηση για συγκεκριμένο ενδιαίτημα.

Τροφή:
    Ενήλικα άτομα: Εδαφόβια ασπόνδυλα, κυρίως έντομα
Γυρίνοι: Φύκη και φυτικό υλικό.

Αναπαραγωγή:
    Πραγματοποιείται σε στάσιμα νερά κατά την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού. Κάθε θηλυκό γεννά περίπου 2.000-30.000 αυγά τα οποία σχηματίζουν ζελατινώδη επιμήκη νήματα. Από τα αυγά εκκολάπτονται γυρίνοι οι οποίοι παραμένουν στην υδατοσυλλογή μέχρι και την μεταμόρφωση τους σε πλήρη άτομα προς τα τέλη του καλοκαιριού. Οι γυρίνοι του είδους είναι οι μεγαλύτεροι σε μέγεθος γυρίνοι που απαντώνται στην Κύπρο.

Εξάπλωση στο νησί:    Από την παραλία μέχρι το υψόμετρο των 700 μέτρων.

Παγκόσμια εξάπλωση:    Παρουσιάζει ευρεία εξάπλωση σε όλη την περιοχή της Μεσογείου και στο μεγαλύτερο μέρος της κεντρικής και νότιάς Ευρώπης ενώ ανατολικά επεκτείνεται μέχρι και την κεντρική Ασία.

Κατάσταση:    Κοινό

Ιδιαίτερη Προστασία:
    •    Προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43/ΕΚ
•    Προστατεύεται από τον Κυπριακό Νόμο 153(Ι)2003
Πηγη ΕΡΠΕΤΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΥΠΡΟΥ

Photos and videos Nicosia by George Konstantinou